گروه سیاسی مشرق؛ در این روزها تقریبا بیشتر گروه های سیاسی اعم از اصولگرایان، اصلاح طلبان و طیف نوظهور حامیان دولت مرزبندی موضع خود را نسبت به انتخابات مشخص کرده و در زمان ثبت نام نیز تا پایبندی خود را به موضع گیری هایشان نشان داده اند. به عنوان مثال اصولگرایان با تمامی نفرات و چهره های سرشناس خود که از جبهه های مختلف نظیر جبهه متحد اصولگرایان و پایداری هستند، خود را به قافله انتخابات رسانده تا در معرض رای ملت ایران قرار بگیرند.
بنابر این گزارش، اصلاح طلبان نیز با وجود حضور تعدادی از عناصر خود در انتخابات در چند روز گذشته بارها و به صراحت اعلام کرده اند که نه در انتخابات شرکت می کنند و نه تحریم! البته با کمی تامل می توان دلیل این تدبیر را که از درون جلسات چهره های شاخص اصلاحات نظیر موسوی خوئینی ها و محمد خاتمی بیرون آمده را دریافت.
در ادامه این گزارش به بررسی پیام های، ثبت نام افراد نزدیک به جریان های مختلف می پردازیم
اصولگرایان؛ سلیقه های مختلفی که به وحدت می رسند
حضور چهره های اصولگرایی برای ثبت نام در انتخابات مجلس نهم با توجه به انشعاب اخیری که درون این جریان به وجود آمده، شدیدا مورد توجه رسانه ها و حتی مخالفان فکری اصولگرایی قرار داشت ولی حضور عقاید و طیف های مختلف اصولگرایی جدای از باز شدن فضا و گرم کردن تنور انتخابات پیام های دیگری نیز به همراه دارد.
تلاش بزرگان اصولگرایی برای ایجاد وحدت پایدار میان انشعاب های اصولگرا در نقطه ای حساس به ثمر رسیده و نوید بیرون آمدن لیست های مشترک (حتی تا حد 100 درصد) را می دهد. این مساله مورد تائید چهره های شاخص جبهه متحد اصولگرایی نیز قرار گرفته و برخی از آنها در زمان ثبت نام در انتخابات تاکید کرده اند که " جبهه متحد و جبهه پایداری لیست مشترک خواهند داد."
در این میان خبرهای رسیده حاکی از آن است که در میان کاندیداها جامعه روحانیت مبارز چهره های نظیر روح الله حسینیان و مرتضی آقا تهرانی (از اعضای موسس جبهه پایداری) حضور دارند و طی چند هفته گذشته نیز افرادی نظیر اسماعیل کوثری با قبول مسوولیت کمیته اقشار جبهه متحد ، در مجموع نشان داد که با نزدیک شدن موعد انتخابات اصولگرایان دریافته اند که برای بدست گرفتن و موثر بودن در مجلس آینده راهی جزو وحدت وجود ندارد.
البته وحدت میان اصولگرایان با گرایش های مختلف نتایج دیگری را نیز به دنیال دارد. مطمئنا یکی از خواسته های همگانی جامعه از مجلس آینده وجود سلایق مختلف و عدم یکدست بودن آن است. مجلس نهم می تواند با گرد آوردی اندیشه های مختلف اصولگرایی به عنوان یک نهاد قدرتمند و قانون گذار هیچگاه به سمت جناحی خاص متمایل نشده و تنها بر اصول تاکید کند. حتی اگر اصولگرایان حاضر در آن اندیشه های متفاوتی را در "فروع نظام" داشته باشند.
اهمیت این مساله آنجاست که چندی پیش یکی از افرادی تاکید کرده بودند که " مجلس آینده باید یک دست باشد." اما بدون تردید مجلسی اینچنین دچار برخی لابی گری های ناخواسته می شود. پس حضور همگام همه اصولگرایان با دیدگاه های مختلف می تواند مانع از چنین رویدکردی در آینده شود.
تاکید فراوان شخصیت های برجسته ای ماننده آیت الله مهدوی کنی به عنوان متولی اصلی تشکیل جبهه متحد اصولگرایی و همچنین آیت الله مصباح یزدی به عنوان چهره نزدیک به جبهه پایداری تا حدود زیادی توانست دو جبهه متحد و پایداری را به یکدیگر نزدیک کند و به همه اصولگرایان را به این باور برساند که وحدت در انتخابات مجلس نهم، از نوع فلسفی نبوده و معنای آن وحدت در اصول است.
البته شواهد و گفته های افراد نزدیک به دو جبهه مطرح در جریان اصولگرایی بر روی این مساله تاکید دارد که می توان ضمن شرکت واحد در انتخابات از یکدیگر انتقاد کرد.
اصلاح طلبان؛ عدم شرکت در انتخابات، قهر از مردم یا نظام؟
اصلاح طلبان پس از وقایع بعد از انتخابات ریاست جمهوری که مقام معظم رهبری از آن به عنوان فتنه یاد کرده اند، به دلیل نزدیکی غیر قابل انکار به قانون شکنان دچار وضعیتی دوگانه شدند. این دوگانگی با نزدیک شدن به اولین انتخابات پس از فتنه 88 بروز بیشتری پیدا کرد. چون برخی از اصلاح طلبان معتقد بودند " اگر نیائیم حذف می شویم" و برخی دیگر ماننده موسوی خوئینی ها معتقد بودند " اگر نیائیم نظام به دلیل کم شدن مشارکت به ما محتاج خواهد شد" موید این مساله نیز اظهارات این افراد در شورای راهبردی اصلاحات است که این روزها مسوولیت هماهنگی این جریان را به عهده دارد.
بنابر این گزارش؛ اصلاح طلبان در پشت درهای بسته به این نتیجه رسیدند که باید بدون وارد کردن عناصر شاخصی که احتمال رد صلاحیت آنها (به دلیل اقدامات خارج از چهارچوب قانون) وجود دارد، به فرستادن چند نماینده در حد اقلیت، به مجلس کفایت کرده و در کنار آنها نیز چند چهره ناشناخته دیگر را نیز راهی مجلس نهم کند.
این روند با ثبت نام چهره های همراه اصلاحات در مجلس، نظیر تابش، قنبری، علیخانی و دیگر اعضای فراکسیون خط امام (ره) و همچنین افرادی همفکر با اصلاح طلبان ماننده الهه راستگو و سهیلا جلودارزاده و چند چهره جوان کلید خورده است.
گفتنی است این مطلب که " اصلاح طلبان نه در انتخابات شرکت می کنند و نه تحریم " بارها از زبان افرادی نظیر سید محمد خاتمی و موسوی خوئینی ها شنیده شده و آنها تلاش می کنند شرایط را برای ورد خود نامساعد جلوه دهند. اما این سوال بزرگ در پیش روی اصلاح طلبان قرار دارد که چرا با وجود تاکیدات فراوان سران اصلاح طلب باز هم اصلاح طلبان فعلی مجلس و حتی چهره های قدیمیتر اصلاح طلب برای ثبت نام در انتخابات مجلس اقدام کرده اند؟ بدون افکار عمومی پاسخ این پرسش را از سران این جریان طلب می کنند.
بر اساس این گزارش اخیراً زمزمه هایی از سوی برخی اصلاح طلبان به گوش می رسد که قصد دارد نظام را با عدم حضور خود تحت فشار قرار دهد و مشارکت عمومی را در انتخابات مجلس نهم کاهش دهد. این گفته ها و عملکردها از سوی این جریان یادآور تئوری " فشار از پائین و چانه زنی از بالا" است. یعنی جریانی هم در انتخابات حضور دارد و نمایندگان فکری خود را به مجلس می فرستد و هم مدعی می شود که در انتخابات شرکت نمی کند و تحریم هم نمی کند!
اما در سوی دیگر این میدان، مردم و علاقه مندان به جبهه اصلاحات قرار دارند که بدون شک خواهان حضور برخی چهره های مورد علاقه خود در انتخابات مجلس و قرار گرفتن آنان در معرض رای عموم هستند که عدم تعیین لیستی واحد از سوی این جریان این هواداران میانه رو را که در انتخابات مختلف به طیف مورد علاقه خود رای داده اند، سردرگم خواهد کرد.
اگر اصلاح طلبان آنگونه که بارها گفته اند " اگر در انتخابات شرکت نکنیم مشارکت کاهش خواهد یافت" بدون لیست واحد و فعال در انتخابات حاضر شوند و تنها به معرفی چند چهره که بیشتر آنها نمایندگان فعلی مجلس هستند بسنده کنند، بی شک طیفی از طرفداران خود را به دلیل عدم سازمان یافتگی از دست خواهند داد و جریانی که طرفداران میانه رو خود را از دست بدهد مشکلات عدیده ای را پیش رو خواهد داشت.
البته ناگفته نماند که در میان اصلاح طلبان نیز برخی گروه ها معتقدند که باید در انتخابات، مشارکت فعال، جدی و با ارائه لیست داشت. ولی نکته آنجاست که این طیف چه مقدار می تواند نظر خود را در میان اصلاح طلبان پیش ببرد.
به هر ترتیب با توجه به شواهد فوقالذكر و موج ثبت نام گسترده (ثبت نام بیش پنج هزار نفری) همه طیف های سیاسی و گرایش های مختلف از اصولگرایان گرفته تا حامیان نوظهور دولت، انتخاباتی با حضور علایق مختلف را پیش رو خواهیم داشت و باید دید آیا برخی ترجیح می دهند حتی به بهای قهر با مردم و طرفدارانشان، از عرصه سیاسی کنار بروند؟
بنابر این گزارش، اصلاح طلبان نیز با وجود حضور تعدادی از عناصر خود در انتخابات در چند روز گذشته بارها و به صراحت اعلام کرده اند که نه در انتخابات شرکت می کنند و نه تحریم! البته با کمی تامل می توان دلیل این تدبیر را که از درون جلسات چهره های شاخص اصلاحات نظیر موسوی خوئینی ها و محمد خاتمی بیرون آمده را دریافت.
در ادامه این گزارش به بررسی پیام های، ثبت نام افراد نزدیک به جریان های مختلف می پردازیم
اصولگرایان؛ سلیقه های مختلفی که به وحدت می رسند
حضور چهره های اصولگرایی برای ثبت نام در انتخابات مجلس نهم با توجه به انشعاب اخیری که درون این جریان به وجود آمده، شدیدا مورد توجه رسانه ها و حتی مخالفان فکری اصولگرایی قرار داشت ولی حضور عقاید و طیف های مختلف اصولگرایی جدای از باز شدن فضا و گرم کردن تنور انتخابات پیام های دیگری نیز به همراه دارد.
تلاش بزرگان اصولگرایی برای ایجاد وحدت پایدار میان انشعاب های اصولگرا در نقطه ای حساس به ثمر رسیده و نوید بیرون آمدن لیست های مشترک (حتی تا حد 100 درصد) را می دهد. این مساله مورد تائید چهره های شاخص جبهه متحد اصولگرایی نیز قرار گرفته و برخی از آنها در زمان ثبت نام در انتخابات تاکید کرده اند که " جبهه متحد و جبهه پایداری لیست مشترک خواهند داد."
در این میان خبرهای رسیده حاکی از آن است که در میان کاندیداها جامعه روحانیت مبارز چهره های نظیر روح الله حسینیان و مرتضی آقا تهرانی (از اعضای موسس جبهه پایداری) حضور دارند و طی چند هفته گذشته نیز افرادی نظیر اسماعیل کوثری با قبول مسوولیت کمیته اقشار جبهه متحد ، در مجموع نشان داد که با نزدیک شدن موعد انتخابات اصولگرایان دریافته اند که برای بدست گرفتن و موثر بودن در مجلس آینده راهی جزو وحدت وجود ندارد.
البته وحدت میان اصولگرایان با گرایش های مختلف نتایج دیگری را نیز به دنیال دارد. مطمئنا یکی از خواسته های همگانی جامعه از مجلس آینده وجود سلایق مختلف و عدم یکدست بودن آن است. مجلس نهم می تواند با گرد آوردی اندیشه های مختلف اصولگرایی به عنوان یک نهاد قدرتمند و قانون گذار هیچگاه به سمت جناحی خاص متمایل نشده و تنها بر اصول تاکید کند. حتی اگر اصولگرایان حاضر در آن اندیشه های متفاوتی را در "فروع نظام" داشته باشند.
اهمیت این مساله آنجاست که چندی پیش یکی از افرادی تاکید کرده بودند که " مجلس آینده باید یک دست باشد." اما بدون تردید مجلسی اینچنین دچار برخی لابی گری های ناخواسته می شود. پس حضور همگام همه اصولگرایان با دیدگاه های مختلف می تواند مانع از چنین رویدکردی در آینده شود.
تاکید فراوان شخصیت های برجسته ای ماننده آیت الله مهدوی کنی به عنوان متولی اصلی تشکیل جبهه متحد اصولگرایی و همچنین آیت الله مصباح یزدی به عنوان چهره نزدیک به جبهه پایداری تا حدود زیادی توانست دو جبهه متحد و پایداری را به یکدیگر نزدیک کند و به همه اصولگرایان را به این باور برساند که وحدت در انتخابات مجلس نهم، از نوع فلسفی نبوده و معنای آن وحدت در اصول است.
البته شواهد و گفته های افراد نزدیک به دو جبهه مطرح در جریان اصولگرایی بر روی این مساله تاکید دارد که می توان ضمن شرکت واحد در انتخابات از یکدیگر انتقاد کرد.
اصلاح طلبان؛ عدم شرکت در انتخابات، قهر از مردم یا نظام؟
اصلاح طلبان پس از وقایع بعد از انتخابات ریاست جمهوری که مقام معظم رهبری از آن به عنوان فتنه یاد کرده اند، به دلیل نزدیکی غیر قابل انکار به قانون شکنان دچار وضعیتی دوگانه شدند. این دوگانگی با نزدیک شدن به اولین انتخابات پس از فتنه 88 بروز بیشتری پیدا کرد. چون برخی از اصلاح طلبان معتقد بودند " اگر نیائیم حذف می شویم" و برخی دیگر ماننده موسوی خوئینی ها معتقد بودند " اگر نیائیم نظام به دلیل کم شدن مشارکت به ما محتاج خواهد شد" موید این مساله نیز اظهارات این افراد در شورای راهبردی اصلاحات است که این روزها مسوولیت هماهنگی این جریان را به عهده دارد.
بنابر این گزارش؛ اصلاح طلبان در پشت درهای بسته به این نتیجه رسیدند که باید بدون وارد کردن عناصر شاخصی که احتمال رد صلاحیت آنها (به دلیل اقدامات خارج از چهارچوب قانون) وجود دارد، به فرستادن چند نماینده در حد اقلیت، به مجلس کفایت کرده و در کنار آنها نیز چند چهره ناشناخته دیگر را نیز راهی مجلس نهم کند.
این روند با ثبت نام چهره های همراه اصلاحات در مجلس، نظیر تابش، قنبری، علیخانی و دیگر اعضای فراکسیون خط امام (ره) و همچنین افرادی همفکر با اصلاح طلبان ماننده الهه راستگو و سهیلا جلودارزاده و چند چهره جوان کلید خورده است.
گفتنی است این مطلب که " اصلاح طلبان نه در انتخابات شرکت می کنند و نه تحریم " بارها از زبان افرادی نظیر سید محمد خاتمی و موسوی خوئینی ها شنیده شده و آنها تلاش می کنند شرایط را برای ورد خود نامساعد جلوه دهند. اما این سوال بزرگ در پیش روی اصلاح طلبان قرار دارد که چرا با وجود تاکیدات فراوان سران اصلاح طلب باز هم اصلاح طلبان فعلی مجلس و حتی چهره های قدیمیتر اصلاح طلب برای ثبت نام در انتخابات مجلس اقدام کرده اند؟ بدون افکار عمومی پاسخ این پرسش را از سران این جریان طلب می کنند.
بر اساس این گزارش اخیراً زمزمه هایی از سوی برخی اصلاح طلبان به گوش می رسد که قصد دارد نظام را با عدم حضور خود تحت فشار قرار دهد و مشارکت عمومی را در انتخابات مجلس نهم کاهش دهد. این گفته ها و عملکردها از سوی این جریان یادآور تئوری " فشار از پائین و چانه زنی از بالا" است. یعنی جریانی هم در انتخابات حضور دارد و نمایندگان فکری خود را به مجلس می فرستد و هم مدعی می شود که در انتخابات شرکت نمی کند و تحریم هم نمی کند!
اما در سوی دیگر این میدان، مردم و علاقه مندان به جبهه اصلاحات قرار دارند که بدون شک خواهان حضور برخی چهره های مورد علاقه خود در انتخابات مجلس و قرار گرفتن آنان در معرض رای عموم هستند که عدم تعیین لیستی واحد از سوی این جریان این هواداران میانه رو را که در انتخابات مختلف به طیف مورد علاقه خود رای داده اند، سردرگم خواهد کرد.
اگر اصلاح طلبان آنگونه که بارها گفته اند " اگر در انتخابات شرکت نکنیم مشارکت کاهش خواهد یافت" بدون لیست واحد و فعال در انتخابات حاضر شوند و تنها به معرفی چند چهره که بیشتر آنها نمایندگان فعلی مجلس هستند بسنده کنند، بی شک طیفی از طرفداران خود را به دلیل عدم سازمان یافتگی از دست خواهند داد و جریانی که طرفداران میانه رو خود را از دست بدهد مشکلات عدیده ای را پیش رو خواهد داشت.
البته ناگفته نماند که در میان اصلاح طلبان نیز برخی گروه ها معتقدند که باید در انتخابات، مشارکت فعال، جدی و با ارائه لیست داشت. ولی نکته آنجاست که این طیف چه مقدار می تواند نظر خود را در میان اصلاح طلبان پیش ببرد.
به هر ترتیب با توجه به شواهد فوقالذكر و موج ثبت نام گسترده (ثبت نام بیش پنج هزار نفری) همه طیف های سیاسی و گرایش های مختلف از اصولگرایان گرفته تا حامیان نوظهور دولت، انتخاباتی با حضور علایق مختلف را پیش رو خواهیم داشت و باید دید آیا برخی ترجیح می دهند حتی به بهای قهر با مردم و طرفدارانشان، از عرصه سیاسی کنار بروند؟